Verkouden...

Jaja, zelfs hier kan het gebeuren, ik ben verkouden! Heb last van mn keel, en probeer de hele tijd vastzittend slijm los te hoesten. Ik weet het, erg lekkere details... Ik denk dat het van de airco op mijn werk komt. Af en toe zit ik een tijdje stil, in mijn pauze bijvoorbeeld, en ik denk dat dat de momenten zijn waardoor je verkouden kunt worden. Ik ben het nu een dag of vijf maar hoop dat het snel weer over is...
Vorige week maandagavond heb ik een van de mooiste dingen in mijn hele leven gezien.
Ik heb gezien hoe een reuzenschildpad haar eieren heeft geld op het strand, en daarna weer weg is gezwommen. Op Aruba heeft de reuzenschildpad broedseizoen tussen april en september, en een jongen bij ons complex, Oscar, doet er best veel mee. Hij loopt wacht over het strand 's nachts (tijdstip dat schildpadden broeden), zorgt ervoor dat nesten gemarkeerd worden, dat mensen op afstand blijven van broedende schildpadden, enz. Vorige week maandag zaten we met een groepje mensen op de patio, kwam Oscar ineens aangestormd met de mededeling dat, wanneer iemand een schilpad wilde zien, we mee moesten komen, omdat er bij Eagle Beach een op het strand lag. Bart lag al in bed, en hoewel ik hem wakker heb gemaakt, wilde hij toch niet mee. Heeft hij achteraf erg veel spijt van gehad. Ik voel me ook wel een beetje schuldig, had m gewoon beter wakker moeten maken denk ik. Ik heb m nog wel geprobeerd te bellen, maar hij had zijn Nederlandse simkaart in zijn telefoon zitten....
Het was zo'n ontzettend mooi gezicht! Ze heette Conny, en al met al was ze in lengte 2.05 meter (inclusief kop en een heel lief staartje) en 2.10 breed. Dat is dus inclusief poten. In het begin mochten we alleen maar op afstand kijken, en dat was al leuk! Later, toen ze klaar was met leggen en weer richting zee ging, mochten we echt bij haar staan en mochten we haar ook in zaklamp-licht zien. Ze was echt groot en mooi, en keek heel lief naar boven. Dit was echt een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb. Omdat we verder geen licht mochten gebruiken, heb ik alleen een foto van haar nest gemaakt na afloop. De herinneringen blijven gelukkig altijd. En oscar heeft al beloofd het de volgende keer weer te laten weten als er weer een aan land komt. Gaan Bart en ik er samen heen.
Ik heb Bart nu trouwens anderhalve week de tijd gegeven, maar er staat nog steeds geen nieuw verhaaltje op de site. Vandaar dat ik er maar weer eentje op zet. Hopelijk vinden jullie het goed...
Groetjes en heel veel knuffels voor iedereen!!!
Een weer heel wat gelukkigere Rianka
(Nog maar 69 nachtjes...)