Bijna vistie!

Maandag is het zover, dan komt de tweede en tevens laatste visite onze kant op. Bart en ik hebben er ontzettend veel zin in, en ons lijstje met 'to do things' is al klaar. Kijken of we dat in twee weken kunnen proppen, en anders maar niet.

Vandaag is Bart zijn laatste stagedag, en dat was al met al een best druk dagje! Vanmorgen heeft hij een tentamen gemaakt op de Universiteit van Aruba. Scheelt hem weer een hertentamen in Nederland. Ik moest naar het belastingkantoor om te kijken of ik nog geld terug kon krijgen van de belasting die ik evengoed betaald heb het afgelopen halfjaar. Nee dus. Erg leuk, je weet dat je teveel geld hebt betaald (staat er zwart op wit!) maar je kunt het niet terugvragen omdat het onder een bepaalde terugbetaalgrens zit. Erg leuk scrabblewoord, maar nu even niet!
En omdat het Bart zijn laatste stagedag is, gaan we vanavond met Bart zijn collega's een Sunsettour maken op een zeilboot. Krijgen we van KPMG, als cadeautje omdat Bart het afgelopen halfjaar erg zijn best heeft gedaan.

Zondag is ook mijn laatste werkdag. Is Bart eindelijk vrij, moet ie er nog vroeg uit omdat ik vrijdag, zaterdag en zondag van half acht tot vier uur moet werken!! Maarja, het moet maar.
Gister hadden we trouwens voor het eerst in drie maanden tegelijk een vrije dag!! Was wel grappig, en erg leuk natuurlijk! Eerst samen naar Oranjestad geweest. Daarna in het appartement voetbal gekeken. Op de Arubaanse televisie zie je steeds als er een doelpunt gemaakt wordt, Goal El Gaucho in beeld komen. En wij vroegen ons af wat dat nou betekende. Dus ik heb het aan een spaanstalige collega gevraagd, en zij vertelde dat het restaurant El Gaucho de naam heeft opgekocht om reclame te maken! Zou dus in feite hetzelfde zijn als wanneer je in Nederland bij ieder doelpunt Goal Van Der Valk zou zien staan. Of Goal McDonalds ofzo! Ik moest dan ook heel erg hard lachen toen ik het hoorde. Maar terug naar onze gezamelijke vrije dag. We zijn na de wedstrijd lekker naar het strand geweest om af te koelen (was vooral in Bart zijn geval erg nodig!!) en toen we het water inliepen, zwommen er allemaal mooie vissen om onze benen heen. Was echt een grappig gezicht! E toen ik later verderop het water inliep, liep er iets over mij voet heen. Ik denk dat het een krabbetje was, maar ik kon hem niet zien, doordat er steeds zand omhoog kwam op de bodem. Het water is meestal helder genoeg om het te kunnen zien. Jammer genoeg nu niet.

Nog vier dagen, en dan mogen we weer naar het vliegveld. Over vier weken zijn we thuis!
Ik hoop tot snel, maar beloven kan ik het niet, want als de visite er is...
Groetjes, liefs, knuffels en kusjes, Rianka